به زبان ساده، انویدیا DLSS با استفاده از شبکه عصبی‌ای که قبلا آموزش دیده، میتواند تصاویر با رزولوشن پایین‌تر را به تصاویری با رزولوشن بالاتر و جزییات بیشتر تبدیل کند.
DLSS مخفف Deep Learning Super Sampling است. قسمت “Super Sampling” به روشی از ضد Ray Tracing اشاره دارد که لبه‌های sharp که در رندر ها ظاهر می‌شوند را هموار میکند. این ها به لطف هسته‌های Tensor انویدیا امکان‌پذیر است، که فقط در پردازنده های گرافیکی RTX موجود است. nvidia dlss یک تکنولوژی مبتنی بر هوش مصنوعی است که توسط انویدیا طراحی شده و قادر است کیفیت تصاویر را بهبود بخشد و عملکرد گرافیکی را افزایش دهد.
در این فناوری، ابتدا یک شبکه عصبی مصنوعی (NN) آموزش داده می‌شود با داده‌های آموزشی شامل هزاران تصویر از سناریوهای بازی‌های مختلف. این تصاویر شامل مجموعه ای از تصاویر با رزولوشن بالا و پایین هستند.
در مرحله بعدی،وقتی شبکه NN آماده می‌شود، آن را به عنوان یک افزونه نرم‌افزاری بر روی کارت گرافیک نصب می‌کنند. البته باید توجه داشته باشید که فقط بروی کارت های گرافیکی که شرکت انویدیا از قبل مشخص کرده است یعنی کارت های گرافیک RTX در نسل های مختلف.
سپس در هنگام اجرای بازی، کارت گرافیک از رزولوشن پایین‌تر (مانند ۱۸۰۰P بجای ۴K) برای رندر صحنه استفاده میکند و آماده پردازش می شود. تصویر رندر شده، سپس به عنوان ورودی به شبکه عصبی داده می‌شود تا جزییات بیشتری به آن اضافه کند و رزولوشن آن را افزایش دهد.
در انتها هم، تصویر نهایی با رزولوشن بالاتر (مانند ۴K) اما سرعت بیشتر (به دلیل رندر اولیه پایین‌تر) روی صفحه نمایشگر نشان داده می‌شود. این اوج فناوری انویدیا و شاهکاری در این زمینه است.
به طور خلاصه DLSS با استفاده از شبکه عصبی‌ای که قبلا آموزش دیده، میتواند تصاویر با رزولوشن پایین‌تر را به تصاویری با رزولوشن بالاتر و جزییات بیشتر تبدیل کند.
حال کمی بیشتر در این خصوص صحبت خواهیم کرد تا دید بهتری به آن داشته باشید. در حقیقت ایده انویدیا DLSS این است که، بازی‌های رندر شده در 1440p، به گونه ای رندر شود که گویی در رزلوشن 4K در حال اجرا هستند، یا بازی‌های 1080p به گونه ای رندر شوند که اینطور به نظر بیاید که در رزولوشن 1440p در حال رندر و نمایش هستند.
فناوری DLSS 2.0 چهار برابر رزولوشن بیشتری نسبت به آنچه در حال اجرا است را ،ارائه میدهد، که این قابلیت، به شما اجازه میدهد تا بازیها را در 1080p رندر کنید، در حالی که نمایش آن در رزولوشن 4K باشد. به صورت ساده تر، بدون درگیر کردن پردازنده و بار اضافه به پردازنده گرافیکی، خروجی با کیفیت بالاتری را در اختیار داشته باشید.
روش‌های قدیمی تر سوپر رزولوشن یا همان افزایش کیفیت مجازی تصویر، میتواند منجر به خطاها و باگ‌هایی در تصویر نهایی شود، اما انویدیا DLSS طوری طراحی شده است که این خطاها را اصلاح کرده تا تصویری حتی بهتر از آنچه باید نمایش داده شود، به اجرا درآید.
در نتیجه، در شرایط مناسب با توجه به الگوریتم های بازی در حال اجرا و موتور رندرینگ آن، میتواند بدون تأثیر گذاری بر ظاهر و کیفیت یک بازی، بهبود عملکرد قابل توجهی ارائه داده؛ بلکه میتواند بازی را حتی بهتر از حالت عادی به اجرا در بیاورد
DLSS این توانایی را به گیمرها میدهد که آنچه که در حال اجرا دارند را بدون افت کیفیت، با نرخ فریم بالاتری و به صورت کاملا هموار اجرا نمایند. در این خصوص، Nvidia DLSS قطعاً یکی از قدرتمندترین ویژگی‌های GPUهای RTX است.
DLSS از یک شبکه عصبی مصنوعی برای محاسبه جزییات تصویر استفاده میکند و کیفیت تصویر را افزایش میدهد در حالی که از رزولوشن پایین‌تر رندر می‌شود. به این ترتیب کارت گرافیک میتواند تعداد بیشتری فریم در ثانیه ایجاد کند که منجر به افزایش عملکرد می‌شود.
DLSS از طریق آموزش یک شبکه عصبی با صدها یا هزاران عکس و صحنه شبیه‌سازی میکند که چگونه یک تصویر رزولوشن پایین را به یک تصویر با کیفیت بالاتر تبدیل کند. سپس زمان اجرا این شبکه عصبی به عنوان یک پوسته نرم‌افزاری بر روی کارت گرافیک قرار می‌گیرد تا بتواند جزییات تصویر را محاسبه کند.
در نهایت DLSS قادر است که رزولوشن تصاویر را حدود 2 تا 4 برابر افزایش دهد در حالی که تعداد فریم‌ها در هر ثانیه تا 80 درصد افزایش پیدا میکند که از این طریق بازدهی و عملکرد گرافیکی بهبود پیدا میکند.
۱) افزایش سرعت فریم و عملکرد گرافیکی: با استفاده از DLSS، گیمرها می‌توانند تا 80 درصد عملکرد گرافیکی بیشتری را داشته باشند. این یعنی فریم‌ریت بالاتر و اجرای بازی با سرعت لحظه‌ای بیشتر.
۲) امکان بازی کردن در رزولوشن بالاتر: DLSS قادر است تا رزولوشن تصویر را تا 4K و بالاتر هم افزایش دهد در حالی که عملکرد را حفظ میکند.
۳) جزییات بیشتر: شبکه عصبی در Nvidia DLSS قادر است جزییات بیشتری به تصویر اضافه کند حتی اگر از رزولوشن پایین‌تر رندر می‌شود.
۴) کمک به گرافیک قدیمی‌تر: DLSS میتواند به گیمرهایی که از گرافیک قدیمی‌تر استفاده می‌کنند کمک کند تا بازی‌های جدیدتر را تجربه کنند.
در کل DLSS با افزایش عملکرد گرافیکی، تجربه بازی کردن را برای گیمرها بهبود می‌بخشد.
برای استفاده از DLSS، نیاز به یک کارت گرافیکی از سری RTX انویدیا دارید. این کارت‌های گرافیکی شامل هسته‌های Tensor هستند که برای اجرای محاسبات یادگیری عمیق طراحی شده‌اند. هسته‌های Tensor در کارت‌های گرافیکی RTX 20 و RTX 30 و RTX 40 وجود دارند،
هسته‌های تنسور نقش مهمی در پردازش DLSS توسط کارت‌های گرافیک انویدیا دارند. این هسته‌ها اختصاصا برای پردازش یادگیری ماشینی و شبکه‌های عصبی طراحی شده‌اند.
هنگامی که شبکه عصبی DLSS روی کارت گرافیک نصب می‌شود، محاسبات مربوط به آن توسط هسته‌های تنسور انجام می‌شود. این هسته‌ها به صورت اختصاصی برای پردازش بردارها و ماتریس‌های بزرگ طراحی شده‌اند که دقیقا همان چیزی است که شبکه‌های عصبی مصنوعی نیاز دارند.
به همین خاطر هسته‌های تنسور می‌توانند به صورت موازی محاسبات مربوط به DLSS را انجام دهند و این کار را بسیار سریع‌تر از پردازنده‌های معمولی به سر انجام خواهند رساند. این قابلیت باعث می‌شود کارت‌های گرافیک انویدیا و DLSS، سرعت و عملکرد بسیار بهتری نسبت به سایر رقبا داشته باشند.
انویدیا در این زمینه پیشتاز است، اگرچه ویژگی جدید FidelityFX Super Resolution AMD میتواند رقابت سختی را برای انویدیا آغاز کند اما همچنان گوی قدرت و تاج اقتدار بر سر NVidia می باشد. حتی اینتل نیز تکنولوژی خود را برای سوپرسمپلینگ به نام Intel XeSS یا Intel Xe Super Sampling ارائه داده است که با توجه به عدم محبوبیت کارت های گرافیک اینتل تا این لحظه، بعید است که بتواند در مقابل DLSS مانعی جدی باشد.
بنابراین گستره کاربرد DLSS فراتر از بازی‌های کامپیوتری است و میتواند در سایر صنایع پردازش تصویر و هوش مصنوعی هم کاربرد داشته باشد. اما در حال حاضر تمرکز Nvidia بروی گیمرهاست تا بتواند حداکثر فروش ممکن را برای کارت های گرافیک RTX به ارمغان بیاورد.
شاید شما تصور کنید که این فناوری برای همه بازی های قابل اجراست. اما پاسخ صحیح چیز دیگری است. باید بدانید که همه بازی ها از فناوری DLSS انویدیا استفاده نمی کنند. زیرا پیاده سازی DLSS پیش نیازی هایی را طلب میکند که شامل :
DLSS فقط در سخت افزارهای انویدیا قابل استفاده است. پس بازی سازان باید یک نسخه جداگانه برای اجرا در گرافیک های انویدیا داشته باشند.
در حال حاضر فقط برخی از پلتفرم ها مانند DirectX 12 و Vulkan از DLSS پشتیبانی می شود.
توسعه دهندگان بازی باید زمان و تلاش بیشتری برای پشتیبانی از DLSS در بازی خود بکار ببندند.
DLSS به تازگی منتشر شده است و تنها برخی از بازی هایی که در چند سال اخیر منتشر شده اند از آن استفاده می کنند.
با این حال، فناوری Nvidia DLSS محبوبیت زیادی پیدا کرده و انتظار می رود در آینده نزدیک بیشتر بازی ها، از آن پشتیبانی کنند. در کل DLSS هنوز در مراحل اولیه رشد خود است و نیاز به توسعه بیشتری دارد تا توسط بیشتر بازی ها پشتیبانی شود.
فناوری DLSS همیشه به یک خروجی یکسان ختم نمی شود. بسته به نوع بازی و تنظیمات DLSS مورد استفاده، استفاده از این فناوری می تواند بر کیفیت بازی تاثیر مختلفی داشته باشد. شما میتوانید در چندین حالت از انویدیا DLSS استفاده نمایید.
هنگامی که از حالت عملکرد بالا (Performance Mode) DLSS استفاده می کنید، رزولوشن بازی کاهش می یابد اما سرعت فریم بات افزایش می یابد. در این حالت انتظار می رود کیفیت تصویر کاهش پیدا کند.
در حالت تعادل (Balanced Mode)، هم رزولوشن بازی و هم سرعت فریم بهبود می یابند اما به طور کلی کیفیت تصویر حفظ می شود.
در حالت کیفیت بالا (Quality Mode)، رزولوشن بازی افزایش می یابد اما سرعت فریم هم کاهش می کند. در این حالت انتظار می رود کیفیت تصویر بهبود پیدا کند.
بنابراین بسته به اینکه کدام حالت DLSS را انتخاب کنید، کیفیت تصویر و بازی می تواند ثابت بماند یا بهبود یا کاهش پیدا کند. مهم این است که شما چه نیازی دارید؟ میخواهید فریم بیشتری تولید کنید یا کیفیت بهتری را شاهد باشید؟!
