موضوعی که اخیرا به طور گسترده مورد بحث قرار گرفته است، اقتصاد دایرهایی است. قتصاد دایرهایی یک سیستم تولید و مصرف کامل را در بر میگیرد که به استفادهی مجدد از مواد تاجایی که امکان دارد تاکید میکند.
حال سوال این است که این مفهوم مستمر چگونه شامل معماری، طراحی، و زیبایی شناسی میشود؟ معماری با پیوستن به تغییر به سمت آینده دایره ای، کشف می کند که چگونه عملیات دایرهای و استفاده مجدد از مواد میتواند منجر به زیبایی شناسی جدید و بهبود کلی تأثیر محیطی آن شود.
درک مفهوم دایرهایی و بکارگیری آن (استفاده مجدد از مواد) زیباییشناسی متمایزی را ایجاد میکند، این مقاله زیر روشیهایی را که پروژهها در حال تفسیر مجدد فرآیند طراحی خود در طول سه استراتژی هستند، تجزیه و تحلیل میکند: معماری جداشدنی.(روستایی و شکلپذیر در قسمت دوم مقاله بررسی خواهند شد.) با مازستا همراه باشید.
قابل جدا شدن: ترکیب و تطبیق اجزا
از آنجایی که ما در جهانی پویا زندگی میکنیم به نظر میرسد هیچ چیز کاملا دائمی نیست، فرآیند دایرهایی، ترتیب استفاده از مواد استفاده نشده محیا میکند و با تغییر نوع استفادهی آنها باعث کم شدن ضایعات طراحی و کارآمدتر شدن آن میشود.
با مونتاژ و جداسازی عناصر طراحی (جداشدنی) که در آن نه تنها اشیاء بلکه ساختارهای معماری را میتوان به قطعات کوچکترجدا کرد) منجر به زیبایی شناسی معماری مبتنی بر اضافه و کم کردن “قطعه ها” می شود.
برای دستیابی به چنین نتیجهایی در درجات بالا نیاز به توسعهی یک نوع فرآیند طراحی داریم که در آن باید از مشارکت همه جانبهی همهی عوامل بهره برد، نه تنها فقط با فرهنگسازی در جامعه بلکه با استفاده از مدلسازی اطلاعات ساختمان (building information modeling ‘BIM’) از همان ابتدای طراحی برای ترویج گفتگو و اطمینان از در نظر گرفتن همه جوانب پروژه و کار یکپارچه عوامل به هم.
سازه قابل جدا سازی
این پروژه با تمرکز بر چالشهای فضایی فعلی مانند کمبود مسکن یا احیای تنوع زیستی، راهحلهای مبتکرانه زیستی را برای ساخت سازههای جداشدنی با ظاهر مدولار اکسپوزرا به نمایش میگذارد.
چارچوب و عناصر دیواری برای حداقل تاسیسات فنی بهینه شدهاند و با اتصالات خشک به هم متصل شدهاند. آنها برای مونتاژ “plug-and-play” ساخته شدهاند که نه تنها تاثیرات محیطی را به حداقل میرساند، بلکه امکان جداسازی کامل و پیکربندی مجدد آن در مکانی جدید را فراهم میکند و همچنین ترجیحات و نیازهای احتمالی آینده را نیز پاسخگو است.
عناصر موقت
گروه معماری ACTE باهدف جداسازی قطعات استفادهشده و بازیافت طرحی را بررسی میکند که در تلاش است بین زمان، شفافیت، دوام و جرمها گفت و گو ایجاد کند. با استفاده از موادی که قبلا استفاده شده اند ( تمیز شده، سنباده خورده و صیقل داده شده است بطوری که کیفیت و ارزش آنها آشکار باشد.) و در محل اجرای پروژه در دسترس است طرحی را با مجموعه اتصالات خشک اجرا میکنند آنگونه که پتانسیل مواد باز استفاده شده برجسته شود.
در سراسر این فرآیند ساخت و ساز، آنجا که کیفیت چوب باز استفاده شده به عنوان مصلح ساختمانی به خوبی مشخص باشد نتیجه مفاهیم زیبایی شناسی فرآیند دایرهایی را بیان میکند.
معمولا در پاویونهای موقت طراحی دایرهایی(circular design) استراتژی سازهی قابل جداشدن را بهبود میبخشد. تا در دیگر کاربریهای معماری اعم از مسکونی، محیطهای کاری، هتلها و موارد دیگر نیز مجددا استفاده شوند.