استودیوی ژاپنی Akio Isshiki Architects یک ساختمان چوبی قدیمی را به یک خانه گرم و یک رستوران عمومی به نام House در ساحل Hayashisaki Matsue تبدیل کرده است. این فضای چند منظوره که در یک خیابان ساحلی در آکاشی در جنوب ژاپن واقع شده است، در یک ساختمان 50 ساله برای یک طراح محلی ساخته شده است و دارای یک رستوران کاری و همچنین فضاهای مسکونی و کاری است. این خانه و رستوران که برای انعکاس خانه های سنتی ژاپنی طراحی شده اند، در یک ساختمان چوبی قرار دارند که قبلا تاریک و جدا از هم بود. با مازستا همراه باشید.
معماری ژاپن و پیوند معماری قدیمی و معماری جدید
در طول بازسازی، معماران Akio Isshiki قصد داشتند عناصر موجود را با ویژگی های مدرن همگام کنند تا ماهیت کاربری چند منظوره پروژه را منعکس کنند. آکیو ایشیکی، موسس استودیو می گوید: «خانه به اتاق‌های کوچک، باریک و تاریک تقسیم شده بود. بسیار قدیمی و آسیب دیده بود، اما خوشبختانه نجار کارش را به خوبی انجام داده بود، نشتی نداشت و سازه محکمی وجود داشت.
از کنار جاده، مجموعه ای از سنگ های مدور مسیری را تشکیل می دهند که از طریق باغچه کاشته شده جلویی و منحنی ها در امتداد جلوی ساختمان، امتداد می یابد و دسترسی به رستوران طبقه همکف را فراهم می کند. در اینجا، یک ایوان سرپوشیده پلکانی دارای نشیمنگاه بیرونی است و با یک در شیشه ای کشویی عریض که در یک قاب چوبی قرار گرفته است از فضای داخلی جدا می شود که مناظری را به داخل باغ ارائه می دهد و می تواند به طور کامل باز شود تا فضای غذاخوری را به بیرون متصل کند.
در داخل، کف با کاشی های تیره پوشیده شده که برگفته از تاریخچه منطقه است که قبلاً یک تولیدکننده کاشی بزرگ بوده. این استودیو می‌گوید: «این کاشی‌ها یک به یک توسط صنعتگران کاشی در آواجی ساخته شده‌اند که تصویر سنگ‌فرش‌های گدازه‌ای که در شهرهای آمریکای مرکزی و جنوبی دیده می‌شود، بر روی بافت و شکل لبه‌های آن قرار دارد.
اثاثیه چوبی، از جمله صندلی های سفارشی D شکل که توسط استودیو طراحی شده و توسط یک نجار محلی ساخته شده اند، در سرتاسر فضای ناهار خوری جلوی ساختمان چیده شدند. ایشیکی می گوید: «برای اطمینان از پایداری حتی در کف ناهموار، از سه پایه برای پایه های صندلی ها استفاده می شود و پایه ها از مواد ضخیم ساخته شدند تا در اتصالات کاشی های کاوارا قرار نگیرند. هدف من طراحی ساده بود که نتوان به آن ملیتی اطلاق کرد و با ترکیبی ساده و خام شکل گرفته باشد.»
آشپزخانه که توسط یک پیشخوان خاکی (خاک کوبیده) از فضای اصلی جدا شده است در یک طرف اتاق غذاخوری قرار گرفته و دارای دیوارهایی است که با پانل های چوبی و کاشی های سفید پوشیده شده اند، همراه با یک وسیله روشنایی که از دو دایره تشکیل شده که رو به روی پنجره رو به خیابان آویزان شده است. یک صفحه شوجی ژاپنی در انتهای اتاق ناهار خوری اولین گزینه ای است که در بین گزینه های متعدد پارتیشن به ذهن خطور میکند که می تواند برای ایجاد جدایی بین فضاها کشیده شود.
این استودیو می گوید: «با آشنایی که از مناطق استوایی و نوستالژی داشتیم، ما تورهایی را که شبیه پشه بند و پرده های سودار هستند روی صفحه شوجی قرار دادیم. پلان های برازنده ایجاد شده توسط پارتیشن های ناقص مانند شوجی و فوسوما نمونه ای از معماری باستانی ژاپن است. در این خانه، که فرهنگ‌ها، ملیت‌ها، زمان‌ها و چیزهای مختلف دیگر با هم ترکیب شده‌اند، به نظرم مناسب است که فضاها تا حدی در هم آمیخته شوند تا حضور یکدیگر را احساس کنند، نه اینکه به‌طور دائم به واسطه کاربری تقسیم شوند.»
مابقی طبقه همکف که بر روی یک سکوی چوبی برجسته ساخته شده است، دارای اتاق های خصوصی برای مشتری است که با صفحات شوجی تقسیم می شوند، از جمله یک اتاق سنتی ژاپنی که به باغ باز می شود. یک اتاق کار با فضای ناهار خوری هم مرز است، جایی که یک نردبان سیاه مرکزی به طبقه بالا منتهی می شود، در حالی که یک اتاق خواب، حمام و اتاق ابزار از طرف دیگر راهرو منشعب می شود.
در طبقه بالا، معمار چیدمانی باز از فضاهای غذاخوری و نشیمن با سطوحی با رنگ گرم شامل دیوار قرمز و تیرهای چوبی تیره که با ساختار سقف روستایی اصلی خانه در تعامل است را اضافه کرده. ایشیکی می گوید: «دیوار طبقه دوم یک دیوار خراشیده است که با اکسید آهن قرمز مخلوط شده و توسط گچ کاری از آوجی به پایان رسیده است. این تلاشی است برای گنجاندن دیوارهای رنگارنگ هر کشور در مفهوم معماری ژاپنی»
لطفا نظر خودتان را در رابطه با این پروژه با ما در میان بگذارید.
