استودیوهای معماری ایالات متحده Pei Cobb Freed & Partners و Moody Nolan از موزه ای در کارولینای جنوبی رونمایی کردند که بر فراز مکانی است که بسیاری از افراد برده در آنجا پیاده شده بودند و حالا این موزه از روی زمین بلند شده است. موزه بین المللی آفریقایی آمریکایی (IAAM) که توسط Pei Cobb Freed & Partners و Moody Nolan طراحی شده است، یک سازه یک طبقه را شکل می دهد که 13 فوت بر روی 18 ستون بلند شده است. با مازستا همراه باشید.
موزه بین المللی آفریقایی آمریکایی (IAAM)
فضای زیر سازه در حد فاصل بین ستونها کاملا باز است و تنها در قسمت مرکزی پلهای حجمی میبینیم که ما را به بالا و داخل موزه هدایت می کند.
این پروژه در اسکله چارلستون واقع شده است، جایی که بسیاری از بردههای آفریقایی پیش از آنکه فروخته شوند و یا به بیگاری گرفته شوند، اولین بار در اینجا پا به خاک آمریکا گذاشتند.
IAAM با ارائه برنامهها و نمایشگاههایی با بازتاب تاریخ بردگان در ایالات متحده و «تجلیل از مشارکت فرزندان آنها» تلاش کرده تا به سایت احترام بگذارد.
کرت مودی، مدیر استودیو مودی نولان مستقر در اوهایو، که به عنوان معمار اجرایی پروژه خدمت می کرد، گفت: «موزه بین المللی آفریقایی-آمریکایی بیش از یک نشانه معماری است، این یک نقطه عطف فوق العاده است.
او ادامه داد: «با تلاش در پانزده سال گذشته برای تحقق این امر، ما از اهمیت فرهنگی آن برای تاریخ آمریکا آگاه هستیم. بدون این بنا، این مکان مقدس ناشناخته می ماند و داستان های نیاکان ما ناگفته می ماند.»
با بالا بردن ساختار، استودیوها توانستند به سایت احترام بگذارند و دیدی جذاب از سازه نمایان را به وجو آورند. انتخاب مواد در نمای بیرونی بیشتر به تاریخچه سایت اشاره دارد.
ستونها با پوسته صدفی پوشیده شده بودند. انتهای ساختمان که با احترام نسبت به آب و شهر قرار گرفته است، دارای یک سری پنجره است که توسط لوورهای زاویهدار قاببندی شدهاند که با ظروف آفریقایی پوشیده است.
قسمت اعظم باقیمانده ساختمان نیز با آجر زرد کم رنگ پوشانده شده.
معمار فقید و یکی از بنیانگذاران Pei Cobb Freed & Partners Henry N Cobb قبل از درگذشت او نقش مهمی در طراحی بازی کرد.
کاب در هنگام راه اندازی این پروژه در سال 2008 گفت: «به عنوان مکانی که هزاران آفریقایی از فرهنگ های مختلف برای اولین بار در آمریکای شمالی قدم گذاشتند، اسکله گادزدن فقط مکان مناسبی برای بیان این داستان نیست، بلکه مکانی مقدس است.»
«چالش ویژه طراحی موزه، ساخت و ساز در این سایت بدون اشغال آن است.»
ورودی اصلی، مجموعه وسیعی از پله های سنگی است که به یک دهلیز مرکزی منتهی می شود که از بالا با نورگیر روشن شده.
در داخل، گالریها و فضاهای برنامهریزی دارای کفهای چوبی و تعدادی تأسیسات چندرسانهای هستند که توسط طراحان نمایشگاه Ralph Appelbaum Associates ایجاد شدهاند.
پنجرههای بزرگ در دو انتها نور را به فضاهای بزرگ با اتاقهای بایگانی دایرهای که اسنادی از تاریخچهها و داستانهای خانوادگی را در خود جای میدهند، میرسانند. راهروهای جانبی ساختمان فضایی برای مجموعه ای از نمایشگاه های روایتی را فراهم می کند.
در خارج، استودیوی طراحی هود مستقر در کالیفرنیا، معماری منظر و آثار هنری ایجاد کرد که همان برنامه کلی را ادامه میدهد و ساختمان را به محیط فیزیکی و تاریخچه سایت متصل میکند.
این محوطهسازی که مجموعاً «باغ یادبود اجداد آفریقا» نامیده میشود، دارای یک باغ تپهها و یک آبنما است که مملو از ارجاعات نمادین است.
آب نما حوضچه ای از آب کم عمق در بالای حکاکی های سنگی بر اساس نقشه بروکس قرن هجدهم است، تصویری از مردم برده شده که در یک کشتی برده در کنار هم قرار گرفته اند.همچنین یک دیوار آجری منحنی سوراخدار یک لبه سایت را میپوشاند.
یک پیادهروی چوبی از کنار باغ تپهها از میان منظرهای از درختان و علفها به مجموعهای از مجسمههای سنگی و چوبی و مبلمان منتهی میشود که «هنرمندی، صنعتگری و کار» آمریکاییهای آفریقاییتبار را به نمایش میگذارد.
این استودیو شامل یک مسیر نقرهای است که اثرات تاریخی اسکله را بر روی زمین ترسیم میکند و نام توقفهایی که افراد برده ممکن است در طول گذرگاه انجام داده باشند روی آن حک شده است.
والتر هود، بنیانگذار استودیو، گفت: «زمین زیر موزه، مصنوع سایت است.»
«زمین مقدس و فضاهای منظر به عنوان یک ملیله غنی از آب، تیغه، چمن، چوب و سنگ، تفکر، جشن و خاطرات تلخ را ارائه می دهند.»
این سایت در ابتدا قرار بود یک رستوران باشد، اما زمانی که ساخت و ساز تاریخچه این مکان را کشف کرد، شهردار سابق چارلستون جوزف پی رایلی جونیور سایت را خریداری کرد و برنامه ریزی برای موزه را در سال 2000 آغاز کرد. سپس مجموعه ای از مراحل مختلف را پشت سر گذاشت و به دنبال تامین مالی برای تحقق این پروژه تلاش کرد.
این موزه قرار است از 27 ژوئن به روی عموم باز شود.