معمار غنائی-بریتانیایی دیوید ادجی از آسمان خراش «130 ویلیام» در منهتن رونمایی کرده است که از تاریخچه خط افق نیویورک و اسکله صنعتی آن الهام گرفته است. این ساختمان 800 فوتی (244 متری) واقع در منطقه مالی منهتن، اولین آسمان خراش است که توسط Adjaye و استودیوی او Adjaye Associates تکمیل شده است. با مازستا همراه باشید تا اطلاعات تکمیلی در مورد اولین آسمان‌خراش یک معمار غنایی در نیویورک را در اختیارتان قرار دهیم.
آسمان‌خراش یک معمار غنایی در نیویورک
این آسمان خراش که «ویلیام ۱۳۰» نام دارد، دارا نمایی چشمگیر است که با صفحات بتنی با ماله کشی دستی پوشیده شده است که بافت و رنگی شبیه سنگ های آتشفشانی دارد. این پانل ها که در ارتفاع آسمان خراش 66 طبقه قرار دارند، دارای پنجره های قوسی هستند که یادآور معماری صنعتی رایج در اسکله نیویورک در قرن 19 و 20 است.
دیوید ادجی می گوید: «تاریخ نیویورک برایم الهام بخش بود، و مقیاس جدید آن، این تاریخ نیویورک در قرن 21 است.»
او ادامه داد: «این یک ساختمانه احساسی ساده نیست. من نمیخواستم یک ساختمان صنعتی ساده بسازم. این ساختمانی است که آنچه در منهتن بوده است را تصدیق می کند. من این ساختمان را جای دیگری نمی سازم. فقط در اینجا منطقی بود.»
دیوید ادجی می گوید که موقعیت منحصر به فرد در «اداره» شهر و عملکرد عمدتا تجاری بسیاری از برج های اطراف، اولین آسمان خراشی را که طراحی کرده به یک فرصت منحصر به فرد تبدیل کرده است. این ساختمان در مقابل بسیاری از آسمان‌خراش‌های اطراف، به‌ویژه سازه‌های اداری با پوشش شیشه‌ای، از جمله مرکز تجارت جهانی وان، که در چند دهه اخیر ساخته شده‌اند، متمایز است.
دیوید ادجی با اشاره به تأثیرات تاریخی در طراحی خود توضیح داد: «این ساختمان مانند یک خرابه در شهر است.»
یکی دیگر از جنبه های طراحی که به گفته معمار «بخش قانع کننده پروژه» است، یک پارک کوچک در سطح خیابان است. این پارک شامل یک محوطه سنگ پوش شده با محوطه سازی و صندلی است که توسط همان پانل های نما احاطه شده است که آسمان خراش را پوشانده است. از آنجایی که بسیاری از زیرساخت شهری به واسطه رشد ساخت و ساز از دسترس عموم خارج می‌شود، این منطقه به عنوان فضایی برای تجمع ساکنان و مردم ایجاد شده.
دیوید ادجی می گوید: «تنها مورد با اهمیت در ایده ساخت این پروژه، ساخت یک ساختمان کندویی نیست بلکه توجه به زیرساختهای شهری نیز با اهمیت است.»
پانل های نمای این سازه در کانادا ساخته شده و از طریق کامیون ها به شهر ارسال شده است، یک چالش لجستیکی که با در نظر گرفتن نمای جدا از سازه اصلی این امکان را فراهم کرد تا نما در جای دیگر ساخته شده و به این محل منتقل و نصب شود. به دلیل وجود تخلخل، پانل ها به مرور زمان پتینه می شوند.
دیوید ادجی می گوید: «فضاهای منفی متخلخل جداره کثیفی ها را به خود جذب میکند و به مرور زمان یک طرح قدیمی و پتینه ایجاد میکند و به این وسیله نیاز به شستشو ندارد.»
این ساختمان شامل ۲۴۲ اقامتگاه و امکانات رفاهی لوکس است که طبقات بالای آن توسط پنت هاوس هایی اشغال شده است که به یک سری ایوان هایی که بالای ساختمان قرار دارند دسترسی دارند.
Adjaye Associates طراحی داخلی سازه را انجام داده است که دارای سنگ مرمر و چوب تیره با گویشی فلزی در فضاهای عمومی ساختمان است. اتاق های ورزش، زمین بسکتبال سرپوشیده، استخر و آبگرم، فضای بازی کودکان و تئاتر IMAX از جمله امکانات رفاهی هستند.
بسیاری از آپارتمان‌ها، که از خانه‌های یک خوابه گرفته تا پنت‌هاوس‌های تمام‌طبقه متفاوت هستند، فضای داخلی کمی رنگی دارند تا با رنگ‌های تیره نما و مناطق عمومی تضاد داشته باشند. قوس‌های نما جزییات اصلی فضای داخلی هستند که هر کدام فرم خود را برای محیط داخلی حفظ می‌کنند و روکش‌های برنزی به آنها داده می‌شود.
آسمان‌خراش این معمار غنایی در نیویورک که توسط شرکت محلی Lightstone توسعه یافته است، تقریباً به طور کامل فروخته شده و اسکان داده شده است.
