طراحی داخلی مینیمال ولی پر از جزئیات

با هدف تعادل بخشیدن به آرامش و یکنواختی مینیمالیسم با جلب توجه لمس مواد خام و بافت‌دار، سرامیک به عنوان یک وسیله پرکاربرد برای پل ساختن بین فضاهای بسیاد ساده و آنچه ممکن است از شدت جزئیات طاقت‌ فرسا شود، ظاهر می‌شود. از موزاییک‌های بزرگ گرفته تا کوچک و پذیرش جلوه‌های ارگانیک یا هندسی، موزاییک‌ها امکانات بسیار زیادی را برای ایجاد حس به طراح می‌دهد، اما این وظیفه‌ی آسانی نیست. در ادامه انواع متفاوتی از بهره‌گیری سرامیک و موزاییک را بررسی می‌کنیم که زبان بصری مینیمالیسم را ارتقا‌ء داده‌اند.

طراحی داخلی مینیمال

سرامیک‌های پیکسلی: از شبکه تا دانه

در زمان های قدیم، صنعتگران پیشگام در سراسر جهان با کنار هم قراردادن قطعات کوچک سرامیک، سنگَ شیشه و یا مواد دیگر طرح‌های تحسین برانگیزی‌ را بوجود‌ ‌می‌آوردند، مانند پیکسل‌های یک تصویر دیجیتال. کنار هم قرار گرفتن این واحد‌های کوچک و قابلیت ترکیب‌بندی بصری این امکان را ایجاد می‌کند که صفحه‌ایی پوشیده شده از سرامیک با طرح‌هایی از سبک‌های هنری متفاوت ایجادکرد.

به عنوان مثال، Casa Gialla  توسط معماران Gon، بازسازی یک اتاق زیر شیروانی در مادرید است به مساحت 47 مترمربع که از موزاییک‌هایی با رنگ زرد خردلی استفاده می‌کند. برای ایجاد بافت به نقاط خاصی از یک قطعه مبلمان خطی که در سرتاسر خانه قرار دارد استفاده می‌کند و همچنین با یک وان حمام نمادین تراس را می‌پوشاند.

در  پروژهColiving Tetuán  واقع در مرکز مادرید، معماران CH+QS این راه حل را هم در نما و هم در فضاهای داخلی به‌کار گرفته‌اند. در داخل ساختمان از پیکسل‌هایی با رنگ‌های خاکستری و سبز در کنار مصالحی با سطوح صاف استفاده‌ کرده‌اند.

با توجه به زیبایی شناسی که شرح داده شد، موزاییک مرمر، یک انتخاب محبوب برای طراحی داخلی مدرن بنظر می‌رسد. ترکیب صدها قطعه مرمری،‌ کوارتز یا گرانیت با رنگدانه‌های افزایش یافته که امکان زیبایی شناسی را افزایش می‌دهد و جایگزینی گویا برای پالت رنگی‌های تک رنگ است.

برای مثال در لیتوانی، معماران در پروژه‌ي Empro Interjerai از طریق ترازو چند دانه‌ای، به دیوارهای یک حمام با سبک طراحی مدرن، شخصیت دادند. در این طرح، آن‌ها سنگ فرش سفید پیش‌ساخته با دانه‌های رنگی قهوه‌ایی، خاکستری و آبی را انتخاب کردند.

سنگ اسلب مرمری

سنگ‌های مرمری از دیرباز از مصالح مورد علاقه معماران و مجسمه‌سازان بوده‌است، اما از آن‌جایی‌ که قطعات طبیعی سنگ مرمر بسیار بزرگ هستند، آماده‌کردن آن‌ها به گونه‌ایی که تایل‌های بزرگ و با ظرافت بدون ترک خوردگی به مرحله‌ی استفاده در ساختمان برسد باید مراحل زیادی را طی کند.

معماران در بهره‌گیری از سنگ مرمر در گذشته اخیر کمی محتاطانه بوده‌اند، اما امروزه انواع مختلف مرمر در سالن‌های ورزشی، فروشگاه‌های آوانگارد، رستوران‌ها یا به عنوان عنصری برجسته در آشپزخانه‌ها، حمام‌ها و اتاق‌های نشیمن نمایان می‌شوند. ترکیبات معدنی گوناگون آن‌ها باعث ایجاد انواع مرمر می‌شود که از سفید کلاسیک با رگه‌های خاکستری یا مسی تا سبز با الگوهای سفیدپوش و بسیاری دیگر با نقاط قرمز و سیاه با خطوط طلایی منحصر به فرد می‌باشند. این مرمرها، به عنوان زمینه و یا نقش اصلی در دیوارها، کف‌ها و سقف‌ها، همچنین در مبلمان و دیگر عناصر تزئینی می‌توانند عنصری زینتی و همچنین نقش‌آفرین باشند.

آن‌چه بکار گیری چنین متریال‌هایی را جذابتر می‌کند، حفظ حس مینیمالیستی فضا توام با اضافه کردن جزییاتی ریزبینانه و دل‌نشین است. گویی با استفده از تایل‌ها و سنگ‌های مرمری می‌توان به تعبیر جدیدی از فضاهای مینیمال رسید و روح تازه‌ایی به آن بخشید.