هشت خانه با فضای نشیمن تقسیم شده – معماری مراکشی

Bergendy Cooke از معماری مراکشی برای هتلی با پوشش خاکی در مراکش استفاده می کند. در واقع استودیوی نیوزلندی Bergendy Cooke از معماری مراکشی برای ایجاد Maison Brummell Majorelle، یک بوتیک هتل مجسمه‌سازی در مراکش استفاده کرده است. با مازستا همراه باشید.

این هتل که در کنار باغ معروف ماژورل مراکش قرار دارد، با همکاری معمار مراکشی آمینه ابوراوی طراحی شده است تا معماری محلی را منعکس کند و تاریخ سایت را با فراز و نشیب‌های معاصرش گرامی دارد.

برگندی کوک، بنیانگذار استودیو، می‌گوید: «ما قصد داشتیم یک تفسیر خارجی سرزنده و پر انرژی از عناصر معماری قابل تشخیص عربی همراه با ارجاع به دیوارهای برج و باروی باستانی مدینه مراکش ایجاد کنیم.
ما با الهام از زبان محلی، بدون تکرار آن، یک زبان معاصر منحصر به فرد و پر انرژی ایجاد کرده ایم و در عین حال ارجاع بافتی به تاریخ غنی سایت را حفظ کرده ایم.»

این استودیو با استفاده از اشکال قوسی شکلی که در ساختمان‌های محلی مشاهده کرد، هتل را به‌عنوان یک توده مجسمه‌ای یکپارچه با فرورفتگی‌های منحنی بزرگ و منافذ حک‌شده در نمای آن طراحی کرد.
تونل‌های قوسی و ورودی‌ها در طبقه همکف حک شده‌اند، در حالی که بالکن‌های U شکل و پنجره‌هایی با مقیاس‌های مختلف در طبقه اول دیده می‌شوند که منعکس‌کننده کنده‌کاری‌های همکف هستند.

کوک گفت: «ما عناصری قابل تشخیص از معماری محلی مانند طاق را پذیرفتیم، اما نمی‌خواستیم آن را تکرار کنیم، بنابراین آن را معکوس کردیم تا در سطوح بالاتر، بالکن‌ها و فرورفتگی‌ها باز شود. مشخصاً این تمرینی برای کاهش بود، که زبان را فقط به عناصر مفرد ساده می کرد.»
Maison Brummell Majorelle که با مخلوط صورتی از آهک و خاک زنده پوشانده شده است، توسط دیوارهایی که با یک الگوی خطی خالی و پر شده احاطه شده است. دو در منحنی سیاه رنگ به دیوار مجسمه‌ای باز می‌گردند و به باغی پلکانی و پر از گیاهان منتهی می‌شوند.

این استودیو می گوید: «سطوح مختلف کاشت، باغ‌های خصوصی را برای مهمانان و لایه‌ای پویا از شاخ و برگ در سرتاسر آن تشکیل می‌دهد که در تضاد با فرم ساختمان مجسمه‌سازی است و ایده واحه شهری را تقویت می‌کند.
پلکانی که در امتداد یک شیب قرار دارد، مهمانان را به تونلی با یک در برنجی چشمگیر در انتهای آن هدایت می کند که دسترسی به هتل را فراهم می کند.
دیوارهای تندیس‌وار با دهانه‌های قوسی، فضاهای داخلی را مشخص می‌کنند، در حالی که فرورفتگی‌های کنده‌کاری شده دیوارهای بیرونی، اتاق‌ها و حفره‌هایی با شکل منحصربه‌فرد ایجاد می‌کنند که نور را به داخل دعوت می‌کند.
کوک می‌گوید: «مانند یک قلعه شنی یا مجسمه، دهانه های بیرونی به یک فضای داخلی خصوصی تبدیل می شوند. فرورفتگی‌های عمیق مانند دیوارهای پرده‌ای مشربیه (در فارسی شناشیل) کهن عمل می‌کنند، که برای محافظت از زنان در برابر دیده شدن از بیرون، حفظ حریم خصوصی را به اتاق‌های خواب می‌دهد که در آن فرورفتگی‌های عمیق‌تر اجرا شده است و دیوار می‌تواند نفس بکشد.»

در فضاهای دیگر، فرم تندیس گرای ساختمان تراس هایی را ایجاد می کند که از اتاق ها امتداد می یابد، از جمله بالکن اتاق خواب با دیوارهای U شکل و نیمکت های توکار.
دیوارهای بالکن ها با گچ تادلاکت صورتی کم رنگ که با دیوارهای بیرونی هتل همخوانی دارد تکمیل شده است. همین گچ به رنگ خنثی برای برجسته کردن انحناهای سینوسی دیوارها بر روی فضای داخلی اعمال شد.

کوک می‌گوید: «ما می خواستیم میراث غنی صنایع دستی مراکش را به نمایش بگذاریم و صنعتگران محلی، متریال‌ها و کاربرد آنها را در زمینه‌ای معاصر‌تر به نمایش بگذاریم.» نازک کاری و روکش های فولادی ساخته شده محلی، در سرتاسر فضاهای داخلی از جمله کاشی های دست ساز و عناصر برنجی دیده می شود. تقریبا تمام عناصر داخلی توسط Bergendy Cooke طراحی شده اند.

اتاق ها در سه طبقه پراکنده شده اند، از جمله یک طبقه باغ که زیر سطح خیابان قرار دارد و میزبان فضاهای مشترک برای غذاخوری و اوقات فراغت در کنار یک استخر شنا و یک حمام سنتی، با یک استخر غوطه ور و یک اتاق ماساژ است.
یک اتاق پذیرایی و یک فروشگاه در طبقه همکف و همچنین سه اتاق باغ با باغ و حمام خصوصی قرار دارد، در حالی که طبقه اول دارای پنج اتاق خواب دیگر است.

لطفا نظر خودتون رو در مورد این بوتیک هتل با ما در میان بگذارید.