استراتژی‌‌های معماری در اقلیم گرمسیری

مطمئناً آب و هوا محوری‌ترین عنصر محیط طبیعی است، زیرا بر کلیه فرآیندهای ژئومورفولوژیکی از تشکیل خاک تا رشد گیاهان تأثیر می‌گذارد. همین ارتباط عمیق است که تغییرات آب و هوایی را بسیار نگران کننده می‌کند. از این رو، مانند نحوه واکنش محیط طبیعی به اقلیم، معماری نیز باید پاسخگوی آن باشد. با مازستا همراه باشید تا استراتژی‌‌های معماری در اقلیم گرمسیری را در اختیارتان قرار دهیم.

در آب و هوای معتدل، خانه‌ها معمولاً «بسته» می‌مانند تا از ساکنان در برابر هوای سخت محافظت کنند و گرما را حفظ کنند. برعکس، در آب و هوای گرمسیری،” بازکردن “خانه برای دفع گرما و رطوبت و در عین حال محافظت از آن در برابر آفتاب و بارندگی شدید ضروری است. فراوانی آب و هوای گرمسیری و پوشش گیاهی اغلب زندگی در فضای باز یا تعامل بیشتر با طبیعت را تشویق می‌کند. چالش‌های اصلی در معماری استوایی شامل محافظت در برابر باران و نور مستقیم خورشید، با تمرکز بر استراتژی‌های تنظیم دمای داخلی است.

استراتژی‌های زیست اقلیمی نقش مهمی در دستیابی به این اهداف دارند. آن‌ها مشخص می‌کنند که آیا ساختمان‌ها با آب و هوای محلی سازگار هستند یا خیر. این استراتژی‌ها که بهره‌وری و راحتی ساکنان را افزایش می دهند، شامل اصول و تکنیک‌های طراحی هستند که از عناصر طبیعی برای ایجاد معماری‌های پایدار استفاده می‌کند. با به حداقل رساندن اثرات زیست محیطی ساختمان‌ها و اولویت دادن به رفاه ساکنان، به طور کلی به پایداری ساختمان‌ها کمک می‌کنند.

از آنجایی که بسیاری از این استراتژی‌ها در محل اتصال بین نمای داخلی و خارجی ساختمان اجرا می‌شوند، در ادامه چند استراتژی زیست ‌اقلیمی و نحوه اعمال آن‌ها در نمای پروژه‌های مسکونی در آب و هوای گرمسیری را بررسی خواهیم کرد.

• سایه اندازی

استفاده از دستگاه‌های سایه‌دار مانند brise-soleil ، cobogós یا دیگر سازه‌های مشبک در نماها بسیار مهم است. این عناصر به طور موثری از نور مستقیم خورشید جلوگیری می‌کنند و در عین حال اجازه می‌دهند نور و هوای طبیعی در فضا جریان پیدا کند. این روش به، به حداقل رساندن گرمای خورشیدی، کاهش تابش خیره کننده و حفظ دمای راحت داخل خانه کمک می‌کند.

The Kenz House / Srijit Srinivas Architects

Casa Delta / Bernardes Architura

• زندگی گیاهی

استفاده از پوشش گیاهی در نماها از طریق باغ‌های عمودی، دیوارهای نشیمن یا گلدان‌ها می‌تواند عایق طبیعی ایجاد کند، جذب گرما را کاهش دهد و کیفیت هوا را بهبود بخشد. گیاهان همچنین از طریق تعرق و سایه اندازی، به خنک‌سازی تبخیری کمک می‌کنند، آسایش حرارتی را بیشتر می‌کنند و کیفیت فضای معماری را در اقلیم گرمسیری تقویت می‌کنند.

Tropical Shed / Laurent Troost Architectures

Stepping Park House / VTN Architects

• استراتژی‌های تهویه

در معماری گرمسیری، نماها اغلب دارای پنجره‌های قابل اجرا یا بازشوهایی با موقعیت استراتژیک هستند تا تهویه و جریان هوای طبیعی را تسهیل کنند. این رویکرد طراحی به طور موثر سطوح رطوبت را کاهش می‌دهد و کیفیت هوای داخلی را بهبود می‌بخشد.

Valley Expansion House / Studio Heya

OF House / Studio Otto Felix

• جهت‌گیری خورشید

اطمینان از جهت گیری صحیح خورشیدی ساختمان ها، نفوذ نور طبیعی را به حداکثر می رساند در حالی که گرمای خورشیدی را به حداقل می رساند. در آب و هوای گرمسیری، طراحی ساختمان هایی با جهت شمال به جنوب، قرار گرفتن در معرض مستقیم نور خورشید را به ویژه در ساعات اوج گرما در روز کاهش می دهد.

Natura Futura Arquitectura /خانه‌ی سکوت

OAP + MDE estudio /خانه‌ایی روستایی در Puente Iglesias

• جرم حرارتی

استفاده از مصالح با جرم حرارتی بالا مانند بتن، سنگ یا خشت در ساخت نما به جذب و حفظ گرما در طول روز کمک می‌کند. گرمای ذخیره شده در طول روز به تدریج در شب آزاد می‌شود و به تثبیت دمای داخل خانه کمک می‌کند و نیاز به سیستم‌های خنک کننده مکانیکی را کاهش می‌دهد.

Jirau Arquitetura / خانه‌ی محتاط

Studio Verge / خانه‌ی مزرعه

• سطوح بازتابنده

استفاده از مواد با رنگ روشن یا بازتابنده در نماها با انعکاس تابش خورشیدی به کاهش جذب گرما کمک می کند. این امر نیاز به خنک کننده‌ها را کاهش می‌دهد و به کاهش اثر جزیره گرمایی شهری کمک می‌کند.

Nagato House / RASA Architektura

House COVE(R) / TOUCH Architect

• تطبیق‌پذیری

با ادغام سیستم‌های نمای پاسخگو مانند پرده‌های قابل تنظیم یا عناصر سایه‌ انداز پویا که توسط حسگرها، اتوماسیون و یا حتی به صورت دستی کنترل می‌شوند، ساختمان‌ها می‌توانند در زمان‌های مختلف با شرایط محیطی سازگار شوند. این تنظیم بلادرنگ هم عملکرد انرژی و هم راحتی ساکنان را بهینه می‌کند.

Caio Persighini Arquitetura / خانه‌ی پاسیو

ABK House / Bernardes Arquitetura