هرزوگ و دمورون طرحی را برای ذخیره سازی آثار هنری سئوریپول ارائه دادهاند که یک فضای آرشیو جمعی است و به سه موزه در سئول خدمت رسانی میکند: موزه هنر سئول، موزه هنرهای صنایع دستی سئول و موزه تاریخ سئول. فراتر از برنامه فیزیکی، این طرح قصد دارد ساختمان را به روی بازدیدکنندگان باز کند و فضای ذخیرهسازی هنر را به یک فضای مدنی پویا تبدیل کند. این ساختمان که در مرز شرقی پارک سئوریپول واقع شدهاست، با ساختار شیشهای هرمی شکل در باغی که به عنوان فضای بیرونی برای بازدیدکنندگان آرشیو/ موزه عمل می کند.
این پروژه عناصر معماری را برای کاربردهای مختلفی که در طرح وجود دارد بکار گرفتهاست: کافه، کتابخانه، نمایشگاههای هنر و … اینها بهعنوان بلوکهایی در نظر گرفته میشوند که حجم لعابدار هرمی شکلی را که آرشیو را در خود جای داده است. این پاکت شیشهای دارای یک شکاف افقی در بالا است، جایی که اداره و رستوران در آن قرار دارند. بالاتر از این طبقه، آخرین بخش فوقانی ساختمان به کارگاههای حفظ آثار هنری اختصاص داده شدهاست.
زمین اطراف ساختمان به یک چشم انداز پلکانی با باغهایی با الهام از اصول باغ سنتی کرهای طراحی شدهاست. چهار بلوک به گونهای قرار گرفتهاند که دید به سمت مناظر مختلف را به حداکثر میرساند، در حالی که هر فضای داخلی از طریق طراحی محوطه تا بیرون بنا امتداد پیدا کردهاست و برنامههای خاصی را در رابطه با محیط اطراف خود در نظر میگیرد.
بخش هرمی شامل بلوک آرشیو است که مجموعههای هنری از سطح 2 تا سطح 5 را در خود جای داده است. مصنوعات بر اساس مواد و نیازهای ویژهشان، به جای موزهشان، گروهبندی میشوند تا بتوان به همه شرایط اقلیمی مورد نیاز دست یافت. بنابراین سطوح به 4 بخش تقسیم می شوند: مواد مرکب و اشیاء هنری در مقیاس بزرگ. ظروف سفالی، فلزکاری، شیشه و یشم، و سنگ کاری. کارهای چوبی، کارهای کاغذی، خوشنویسی، و کارهای عاج/استخوان. و منسوجات نقاشی و هنرهای رسانهای. از آنجایی که گردش عمودی، مدیریت هنری و سیستمهای فنی در یک ستون عملکردی در ضلع جنوبی ساختمان گروهبندی میشوند، بقیه صفحات کف منعطف و سازگار با مفاهیم مختلف فضا باقی میمانند.
شکاف در طبقه ششم مناظر پانوراما را در همه جهات باز میکند، در حالی که رستوران به بازدیدکنندگان فرصت مکث میدهد. یک آتریوم طولانی امکان ارتباط بصری با کارگاههای حفاظت از هنر در بالا را فراهم میکند. این پروژه همچنین برای دستیابی به استانداردهای کربن صفر از طریق یک استراتژی که حول پنج منطقه تأثیر کلیدی متمرکز است، تلاش میکند. در سازهی این ساختمان از بتن با قابلیتهای بازیافتی بالا استفاده شده است، استراتژی های غیرفعال مانند باز کردن کنترل شدهی پنجرهها و عایقبندی دقیق، مصرف انرژی را کاهش میدهد. یک پمپ حرارتی زمین گرمایی نیز منبع انرژی پایدار را فراهم میکند. علاوه بر این آب باران در سراسر ساختمان جمعآوری شده و برق ساختمان نیز توسط عناصر فتوولتاییک تامین میشود.
open Art Storage یک برنامه معماری نسبتاً جدید را نشان میدهد، MVRDV یکی از اولین بازخوانیها را نسبت به انبار Boijmans Van Beuningen در روتردام ارائه دادهاست. این مرکز که برای نگهداری آرشیو موزه شهرداری بویمانس وان بونینگن ساخته شده است، نوع جدیدی از تجربه را پیشنهاد میکند و از بازدیدکنندگان برای ورود به انبار و کاوش در مجموعه با نگاه کردن به مناطق ذخیره سازی و کارگاههای نگهداری استقبال میکند.