سبک معماری مینیاتوری (بخش دوم)

در بخش قبلی به ضرورت اهمیت بررسی معماری فضاهای کودکان پرداختیم و چند مورد از ویژگی‌های قابل توجه را بیان کردیم در این بخش به بررسی ادامه‌ی این موارد خواهیم پرداخت. با مازستا همراه باشید.

معماری مینیاتوری

فضاهای تعاملی که فعالیت بدنی را ترویج می‌کنند

برای ترویج رشد جسمانی و روانی سالم، معماران فضاها را طراحی کرده‌اند که خلاقیت طبیعی و آزادی بازی و کاوش را فراهم می‌کنند،  جدا از طریق ساختارهای هندسی ماهیچه‌ای یا بازی‌ها و سرگرمی‌های داخلی، چرا که کودکان بهترین یادگیری را از طریق مشارکت فیزیکی در شکل بازی‌ها یا تمرین‌های فیزیکی به دست می‌آورند. همچنین برخی از والدین‌ ترجیح می‌دهند که از استفاده از صفحه‌های دیجیتال و فناوری در این سن جوانی خودداری کنند، دیگران ممکن است از ابتدایی‌ترین دوره‌های زندگی فرزندان خود را از طریق صفحه‌های تعاملی در اتاق بازی‌شان درگیر کنند.

مواد و وسایل ایمن

حفظ مناطقی که در دسترس کودکان  هستند از باکتری بسیار حیاتی است، به همین دلیل والدین اغلب ترجیح می‌دهند که سطوحی داشته باشند که به آسانی تمیز شوند، بدون استفاده از مواد شیمیایی تند و دارای مقاومت نسبت به حشرات کوچک باشند، مانند سطوح ضد باکتری با براق یا نیمه براق، میکروفایبر یا وینیل. در زمینه فیت اوت‌ها، طراحان داخلی دستگیره‌ها و دسته‌های کشوها و کابینت‌ها در آشپزخانه‌ها و اتاق‌های خواب را با سخت‌افزارهای نامرئی مانند قفل‌های پیشانی مغناطیسی یا دستگیره‌های یکپارچه با لبه‌های مخفی بافته، جایگزین کرده‌اند. در ابتدا، هدف این بود که یک طراحی مینیمال و صاف داشته باشیم، اما طراحان متوجه شدند که این انواع تجهیزات مناسب و ایمن برای مبلمان کودکان نیز هستند.

قابلیت درسترسی و سازگاری

یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های معماری متمرکز بر کودکان، ویژگی‌های خاص کودکان است که اجازه می‌دهد که به تنهایی بر روی خودشان حساب کنند. مقیاس، معماری قابل دسترس فضا را برای کودکان فراهم می‌کند تا فضا را به تنهایی برای کاوش و مرور کنند، با این حال هیچ کودکی مشابه نیست و هر گروه سنی نیازهای فضایی متفاوتی دارد. به همین دلیل توصیه می‌شود که فضاها انعطاف‌پذیر باشند و به همراه رشد کودکان تغییر کنند.

گشودگی به فضای باز

کودکان به معنای واقعی برای محدود شدن به یک فضای خاص به دنیا نیامده‌اند؛ در این سن، آن‌ها از همه حواس‌شان برای کاوش در دنیای اطراف خود استفاده می‌کنند. با در نظر گرفتن اهمیت فضای باز، معماران دسترسی به طبیعت را از طریق نور مستقیم خورشید، مناظر گسترده از فضاهای باز یا جذابیت‌هایی‌که که حضور آب در فضا به طرح‌ می‌دهد را در فضا‌های کودک محور در نظر گرفتند. پروژه‌های ساخته شده در طبقه زیرین از دسترسی مستقیم به مناظره‌های مجاور بهره‌مند می‌شوند، که به کودکان اجازه می‌دهد حضور در فضا‌ی باز ایمن را با ایجاد امکان کنترل نسبی والدین تجربه کنند.

پالت رنگی

بر اساس روش مونته‌سوری، وجود تعداد زیادی از رنگ‌ها و بافت‌ها در یک محیط می‌تواند برای کودکان، به ویژه کودکان در طیف سنی پایین‌تر، منجر به ابهام و منجر به اذیت شود. بنابراین، این روش توصیه می‌کند که تعداد کمی گزینه را انتخاب کنید تا توسعه توانایی تصمیم‌گیری را تسهیل کند.