دیگر پروژه‌های مسکن اقتصادی نباید شکست بخورد!

به نظر می‌آیند که در دنیای طراحی و برنامه‌ریزی شهری، زیبایی و کارکرد به ویژه در چگونگی توسعه پروژه‌های مسکن بزرگ مقیاس، در نقش اصلی قرار دارند. این ممکن است چیزی مثبت باشد که به طور مداوم مرز مدرنیته در مورد آنچه را که به عنوان یک مسکن در نظر می‌گیریم، را به چالش می‌کشد. با این حال، از برخی جوانب، ذهنیت منفی در مورد مسکن اقتصادی و طراحی آن وجود دارد و طراحی آن را نا کارآمد می‌داند. عوامل اجتماعی-اقتصادی که نیاز به خانه های اقتصادی را اینجاد کرده‌اند و ساکنین این مسکن‌ها بیشترین سود را از این گونه سیاست‌های مسکن به دست می‌آورند. با مازستا همراه باشید تا بگوییم که چرا دیگر پروژه‌های مسکن اقتصادی نباید شکست بخورد.

پروژه‌های مسکن اقتصادی

با توجه به تاریخچه طراحی این ساختمان‌ها به ناظر احساس بی‌کیفیتی را القا می‌کند. این حس با دیدگاه NIMBY (Not In My Back Yard) که می‌پندارد که ساخت مسکن اقتصادی در برخی محله‌ها باعث کاهش ارزش ملک می‌شود،‌ منجر به یک ترکیب ‌‌ایده‌ال شده‌اند که شاید امروزه دلیل اصلی کمبود مسکن اقتصادی‌ است. این در حالی که کسانی که به ساخت این نوع جوامع مخالف هستند می‌خواهند از سرمایه‌گذاری شخصی خود را حفاظت کنند.

کسانی که نیاز به مسکن اقتصادی دارند، می‌خواهند مقدار معقولی از درآمد خود را به عنوان اجاره پرداخت کنند، همچنین به مشاغل خوب، مدارس با کیفیت و سایر امکانات روزانه دسترسی داشته باشند. مسکن اقتصادی نه تنها باید ارزان باشد چرا که مردم هزینه‌ی کمتری برای آن پرداخت می‌کنند، بلکه از نظر نیز باید ارزان به نظر بیاید. ساختمان‌های نتیجه‌گر گاهی ظاهری دارند که بیشتر به یک قلعه شباهت دارد تا یک فضای زندگی دلخواه.

تعدادی از پروژه‌های جدید در حال ساخت هستند که هدف آن تبدیل آینده مسکن اقتصادی به چیزی کم‌تکرار و به عنوان یک چیز زیبا از نظر زیبایی شناسی عمومی می‌باشد. این زیبایی شناسی شامل مواردی است که در دوران طراحی مدرن مرسوم‌تر بود، بهبود فضاهای عمومی، فعال‌سازی سطح زمین و مکان‌یابی استراتژیک این پروژه‌ها در میان دیگر پروژه‌های مسکن از نکاتی بوده که مورد توجه قرار گرفته‌است، مانند ساختمان Sierra Bonita که برای ساخت بیش از 13 میلیون دلار هزینه کرد. علاوه بر 42 واحد مسکونی، این ساختمان همچنین یک مرکز اجتماعی ارائه می‌دهد تا به خدمت رساندن به افراد معلول و سازمان‌های غیرانتفاعی دیگر در طبقه پایین کمک کند.

حتی در شهر نیویورک، جایی که NYCHA (New York City Housing Authority) بیش از 300 ساختمان را مالکیت و مدیریت می‌کند که به دلیل ظاهر غم‌انگیزشان معروف هستند، معماران آغاز به تصویرسازی نه تنها طراحی‌های آینده خود بلکه سیاست‌هایشان نیز کرده‌اند تا بهتر خدمت کرده و تعداد بیشتری از مردم را خدمت‌رسانی کنند. ده‌ها پروژه در حال اجرا هستند، از جمله ساختمان بسیار مورد انتظار Holmes Tower که در نهایت ممکن است بلندترین ساختمان مسکونی “پسیو هاوس” در جهان شود. مسکن اقتصادی که به نظر غم‌انگیز و خسته‌کننده می‌آید، یک مفهوم معماری قدیمی است. هنگامی که به آینده ای از ایجاد شهرهای بهتر و کارآمدتر برای تمام ساکنان نگاه می‌کنیم، زیبایی و تلاش در طراحی باید به هر پروژه، بدون توجه به استفاده آن، اختصاص یابد.