معماری شکلی دائما درحال تکامل از بیان انسانی است که تحت تاثیر عوامل فرهنگی و زمینه‌ای است. در حالی که بسیاری از مشکلاتی که امروزه با آن روبرو هستیم مستقیما با معماری مرتبط نیستند اما معماری توانایی ارائه یا تسهیل راه حل برای این چالش‌ها را دارد. این امر در طول تاریخ مشهود بوده است، زیرا مسائل اجتماعی نقش مهمی در شکل‌دهی محیط‌های ساخته شده ما داشته اند. به عنوان مثال، در دوران ویکتوریا” بوی بد بزرگ” بدنام منجر به مدرنیزه شدن سیستم زهکشی و چیدمان شهری لندن شد. به طور مشابه، رکورد سال ۲۰۰۸ باعث ایجاد اقتصاد اشتراکی و فضاهای کار مشترک شد. با مازستا همراه باشید تا جزییاتی از بازسازی ساختمان های قدیمی با رویکرد بهره‌وری انرژی را در اختیارتان قرار دهیم.
بازسازی ساختمان های قدیمی
امروزه، بحران آب و هوا درحال دگرگونی در نحوه تصور ما از معماری است و به دنبال کاهش ردپای کربن ساختمان‌ها و شهرها برای دستیابی به اهداف توافق نامه پاریس است. با توجه به این پس زمینه، در آینده باید منتظر چه چالش‌هایی باشیم؟
در سال‌های آینده، برخی از مهم‌ترین موانعی که با آن روبرو خواهیم بود، مربوط به ایجاد رفاه پایدار و و بادوام در محیط ساخته شده در همه ابعاد، از جمله جنبه‌های اجتماعی و زیست محیطی است. برای مقابله با این چالش‌ها، طرح‌هایی مانند قرار داد سبز اروپا، اقداماتی مانند استفاده از مصالح ساختمانی بادوام‌تر و قابل استفاده‌تر، بازسازی سازه‌های موجود و بهبود بهره‌وری انرژی را پیشنهاد می‌کنند.
“پایدارترین ساختمان ساختمانی است که از قبل ساخته شده باشد. ـ‌کارل الفانته “
از آنجایی که ما با چالش‌های معماری بزرگی مانند اصیل سازی شهری، کمبود مسکن مناسب، فرسودگی سریع ساختمان‌ها و ضرورت بهبود بهره‌وری انرژی آن‌ها روبرو هستیم، برخی از گونه شناسی پروژه‌های خاص پدیدار شده‌اند و برجستگی پیدا کرده‌‌اند. این‌ها را می‌توان به چهار دسته تقسیم کرد: نوسازی، استفاده مجدد تطبیقی، گسترش و بازسازی ساختمان‌ها (که در این قسمت از مقاله به توضیح بخش نوسازی می‌پردازیم). پر این زمینه، مقاوم سازی پرانرژي (فرآیند بهبود یک ساختمان یا سازه موجود با هدف کاهش مصرف انرژی) اکنون برای ارتقای ساختمان‌های موجود و افزایش بهره‌وری انرژی با اصطلاح سیستم‌های آن‌ها، از جمله HVAC، روشنایی، عایق، درب و پنجره ضروری است. در میان نوآوری‌های متعددی که در دنیای ساخت و ساز امروز وجود دارد، Sto و طیف وسیعی از مواد و سیستم‌های آن، پایه‌ای را برای بهبودهای انرژی کارآمد فراهم می‌کنند، در حالی که به طور همزمان ظاهر و ارزش ساختمان‌ها را افزایش می‌دهند. برای نشان دادن ارزش مقاوم سازی پرانرژي، چهار نوع شناسی از طریق پروژه‌هایی که محصولات Sto مورد استفاده را برجسته می‌کنند، ارائه و توضیح داده شده است.
نوسازی
نوسازی معماری فرآیند به روز رسانی یک ساختمان یا سازه موجود برای بهبود عملکرد، ظاهر و ارزش آن است. این می‌تواند شامل به روز رسانی‌های کوچک یا بزرگ مانند تعویض نما، سقف یا پنجره‌ها باشد. یک روش رایج در معماری، به افزایش عمر مفید سازه‌های قدیمی یا تاریخی کمک می‌کند و مراکز شهری را احیا می‌کند.
نمونه بارز این پروژه ShowPass در بارسلون است که در آن نمای داخلی و خارجی یک ساختمان قرن بیستمی بازسازی شد تا ارزش معماری ساختمان از طریق بهبود انرژی و در عین حال حفظ میراث معماری و فرهنگی شهر افزایش یابد. این بازسازی ساختمان را در برابر چالش‌های زیست محیطی آینده مقاوم‌تر می‌کند. در طول بازسازی، از انواع مواد کم ضرر برای به حداقل رساندن انرژی زیست محیطی استفاده شده است.
به طور خاص، نمای بیرونی ساختمان دارای پوشش‌های نما است که با پرداخت‌های فناوری هوشمند ساخته شده‌اند که ویژگی‌های تمیز کننده هوای فوتوکاتالیستی را در خود جای داده است. همچنین روی پوشش حرارتی و طبقه و سطح اول ساختمان برای بهبود بهره‌وری انرژی کار شد.
به طور کلی، استراژی‌های ساختمان ShowPass به کاهش ۷۷ درصدی در انتشار گازهای گلخانه‌ای دست یافت. علاوه بر این، کاربران از مصرف انرژي نزدیک به صفر با سطح راحتی بالا در مرکز شهر، محافظت از نما در برابر شرایط بیرونی، از جمله رشد قارچ‌ها و کنترل حرارتی لذت می‌برند.
نمونه برجسته دیگری از نوسازی را می‌توان در Alt-Sachsenhausen فرانکفورت یافت، محله‌ای که نیاز فوری به تغییر دارد، زیرا مشاغل و جاذبه های محلی آن از بین رفته بودند.
Kleine Rittergasse 11پروژه ای است که شامل یک ساختمان موجود است که برای بازسازی خانه و یک استودیو سفارش داده شده بود، اما نجات ساختمان ویران شده بسیار گران و از نظر ساختاری چالش برانگیز بود.
به عنوان یک راه حل جایگزین برای بازسازی منطقه، معماران تصمیم گرفتند سقف شیروانی و شکل اصلی خانه‌های منطقه را بازسازی کنند و با حذف برخی از عناصر معماری آن را ساده کنند. برای طراحی بیرونی، از عناصر نما سه بعدی برای ایجاد یک افکت پس تصویر استفاده شده است که پدیده دیدن یک تصویر تار یا مخدوش پس از مدتی خیره شدن به آن و سپس بستن چشم‌ها را تقلید می‌کند.
برای دستیابی به این اثر، پانل‌ها بر روی یک دستگاه CNC آسیاب شدند. معماران تصمیم گرفتند از پانل‌های مبتنی بر پرلیت استفاده کنند و اتصالات را با دقت ترکیب کنند تا ظاهری یکپارچه داشته باشند. این رویکرد عمدی مانع از کاهش اتصالات پانل از خطوطی می‌شود که حضور ماندگار ساختار قدیمی را نشان می‌دهند.
افزایش تاثیر کلی نما، روکش تک رنگ آن است که کیفیتی ظریف را به تصویر بعدی آغشته می‌کند.
